در نشست زنان کارآفرین حوزه صنعت و تجارت مطرح شد:
چالش‌های زنان کارآفرین در بخش صنعت و تجارت
زمان راه‌اندازی کسب‌وکار در ایران طولانی است
اولین جلسه نشست تخصصی همایش توسعه کارافرینی زنان در ایران سه‌شنبه 16 آذر برگزار شد. در این نشست که با محور بررسی چالش‌های کارآفرینی زنان در حوزه صنعت و معدن برپا شد، پس از توضیحات خانم ها مهندس مرسده نادری، مدیر کارگروه، و فخرالسادات محتشمی پور، دبیر همایش در ارتباط با همایش و اهداف نشست های تخصصی آن مدعوین از کارآفرینان و صاحبان کسب و کار در حوزه مربوطه، اعم از عضو انجمن زنان کارآفرین و غیرعضو، به بحث و تبادل نظر پرداختند.
در ابتدای نشست شرکت‌کنندگان به پرسشنامه ترجمه شده از نسخه بانک جهانی پاسخ دادند و سه چالش اساسی مورد نظرشان را اعلام کردند.
خانم ورشوچی، در بیان مشکلات از تجربه‌اش در گرمسار گفت که برای راه‌اندازی کارخانه‌ای در شهرک صنعتی به استانداری اعلام آمادگی کرده اما بعد از سه سال با کارشکنی سازمان‌ها و درخواست‌ها و مراجعات مکرر آن هنوز به به نتیجه نرسیده است. او
اما خانم هاشمی، با نقش دولت به عنوان تنها عامل تاثیرگذار در توسعه کسب و کار و کارآفرینی مخالف است و می گوید خود ما هستیم که می توانیم کارمان را پیش ببریم. او در این جلسه هم چنین گفت: «من فکر می‌کنم اتفاقا کمک‌های بیشتری به شهرک‌های صنعتی می‌کنند و رویکرد مثبتی به زنان کارآفرین وجود دارد. خود من با وام سازمان پژوهش‌های وزارت صنایع توانستم کار کنم.»
یکی دیگر از اعضا در ادامه این سخنان گفت:« من خودم کارخانه‌ای پنج سال پیش تاسیس کردم به نظرم مشکل نه دولت و نه قوانین بلکه کارشناس‌ها هستند که سواد ندارند و بخشنامه‌ها را متوجه نمی‌شوند.»
ورشوچی گفت: «در سنگاپور شاخص سهولت کسب وکار از لحظه تصمیم تا کارخانه دوساعت است اما در ایران یکی از طولانی‌ترین مراحل را داریم. سازمان‌های دولتی دغدغه تسهیل ندارند.»
اما هاشمی در توضیح دلایل موفقیتش گفت: به نظر من باید راه را پیدا کرد که چطور مسئول متوجه حرف و وضعیت شود. من معتقدم خواستن توانستن است.
فاطمه مقیمی، رییس کانون زنان بازرگان نیز گفت: در مورد شاخص رتبه‌بندی بانک جهانی در مورد زمان راه‌اندازی کسب‌وکار رتبه ایران 147 بوده که اکنون به 170 رسیده است یعنی در امارات شروع کسب‌وکار و راه‌اندازی نیم روز طول می‌کشد و در ترکیه دو روز اما در ایران بالای سه ماه.
خانم دکتر رهایی، تسهیلگر این نشست نیز تاکید کرد در جامعه ایران هنوز پذیرش زنان سرمایه‌دار وجود ندارد.
مقیمی در تایید این سخنان گفت: فلسفه بخش خصوصی با سرمایه‌دار بودن و خون‌آشام بودن مترادف شده است. متاسفانه در صداو سیما هم افراد سرمایه‌دار را به چهره منفی معرفی می‌کنند و گویی کسی که کارخانه دارد و کارآفرین است دور از خداست.
شرکت‌کنندگان در این نشست درباره لزوم شبکه‌سازی و تقویت همکاری در گروه‌های مختلف تاکید کردند.
خانم هوشیارنیز گفت: فضا برای بانوان کم است و ما در همین فضا هم تحمل حضور یکدیگر را نداریم.
شرکت‌کنندگان سپس درباره فضای مردانه حوزه صنعت و معدن تجربیاتی را به اشتراک گذاشتند.
بخارایی دراین باره گفت: بعضی از مسایل خاص ایران هم نیست مثلا در بعضی حوزه ها حضور زنان کمرنگ‌تر است اما روبرو شدن با این مساله در ایران و جاهای دیگر متفاوت است. مثلا من در کنفرانس‌هایی شرکت می‌کنم که ممکن است تنها زن شرکت‌کننده باشم و با دقت به صحبت هایی که می کنم توجه می شود و به نظراتم بها داده می شود. اما در این‌جا به دلیل زن بودن در اولین حضور ممکن است اصلا به صحبت‌ها و تجربه‌های من توجهی نکنند.
خانم کوشکستانی معتقد است کمرنگ بودن حضور زنان و برخوردهایی از این دست دلایل فرهنگی دارد که باید به آن توجه شود.
مهوش طیرانی در ادامه سخنان اعضا گفت: به نظر من راه‌حل‌هایی که ارایه می‌کنیم بیشتر فردی است و اجتماعی نیست. ما باید دنبال راه‌حل‌هایی که باشیم که برای کل زنان فضا باز شود و توانمندتر شوند. به نظر من مساله اصلی ضعف در آموزش است. از آغاز فرزندان دختر را طوری تربیت می‌کنیم که گویا قرار است فقط خانه‌داری و بچه‌داری کنند. همچنین در مورد محیط کاری باید با توجه به تجربیات جهانی برای توانمند سازی زنان کار کرد و به اجبار هم که شده سازمان‌ةای دولتی موظف باشند مدیران زن را در کار داشته باشند تا زنان همپای مردان کار کنند.
لازم به ذکر است جمع بندی این بحث‌ها به زودی در جلسه ای با مسئولین مرتبط با موضوع در بخش دولتی و خصوصی و دانشگاه مطرح و در نهایت در قالب مقاله و پژوهش در همایش انجمن زنان مدیر کارآفرین در روز 27 بهمن ماه سال جاری ارایه خواهد شد.